κωδικοποίηση

Η συστηματική και μεθοδική συγκέντρωση και κατάταξη των νομοθετικών κειμένων, των διατάξεων, των συνθηκών κλπ., έτσι ώστε το κείμενο που προκύπτει να είναι απαλλαγμένο από τις συγκρουόμενες ή τις άχρηστες διατάξεις και να παραμένει εύχρηστο. Η κ. εμφανίζεται σε αρχαιότατες νομοθεσίες, καθώς οι νομοθέτες επεδίωκαν την ενοποίηση των συνηθειών και των διατάξεων των διαφόρων περιοχών (κώδικας του Ουρ Ναμού, 2050 π.Χ. · κώδικας του Βιλαλάμα κ.ά.). Ο κώδικας του Χαμουραμπί, κατά δύο αιώνες μεταγενέστερος, αποτελεί ενοποίηση του σημιτικού δικαίου με το δίκαιο των Σουμερίων, ενώ οι άλλες κ. (Χετταίων, Ασσυρίων, Εβραίων, Βαβυλωνίων), όπως και οι ρωμαϊκές, αποτελούν στην ουσία απανθίσματα. Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο για τον Πανδέκτη του Ιουστινιανού, που αποτελούσε επίτευγμα της εποχής.

* * *

η

1. συστηματική συλλογή και μεθοδική καταγραφή κανόνων ή αρχών ή κειμένων σε κώδικα με ομοειδή ύλη και μεθοδική τάξη και αλληλουχία

2. (νομ.) η συγκέντρωση σε ένα σώμα και η συστηματική κατάταξη διάσπαρτων νομικών κειμένων

3. εγγραφή ή μετεγγραφή με κώδικα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κωδικοποιώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1871 στον Άγγ. Βλάχο].